Yanıyorum Ağabey Şiiri - İsmet Murat Müç ...

YANIYORUM AĞABEY
Hiç kimseye olmaz kinim garazım,
Ben kendimi kınıyorum ağabey.
Hasret ile hırçınlaştı marazım,
İçin için yanıyorum ağabey.

Bülbüle ne derim, Güle ne derim,
Kimsenin suçu yok, benim kaderim,
Böyle imiş nemalandı kederim,
İçin için yanıyorum ağabey.

Nasıl anlatayım envai türde,
Derde düçar oldum durduğum yerde,
Akıl, izan, şuur kalmadı serde,
İçin için yanıyorum ağabey.

İhtiyarlık göze sütreyi çekti,
Saçı sakalıma, akları ekti,
Elim nasırlaştı, ayağım sekti,
İçin için yanıyorum ağabey.

Müçtehit olarak belim büküldü,
Tabibin attığı dikiş söküldü,
Otuz iki dişim birden döküldü,
İçin için yanıyorum ağabey.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi