Yanıyor Benim Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

YANIYOR BENİM
Hasret ocağına düştüm düşeli,
Tutuştu yüreğim yanıyor benim.
Olamadım eller gibi neşeli.
Yaram ta derinden kanıyor benim.

Bel ki güleceksin bunu duyunca,
Muradımı alamadım doyunca,
Elem acı çektim yıllar boyunca,
Felek sabırımı sınıyor benim.

Aleyhime verilince hükümler,
Ümidini kayıp etti hekimler,
Bir araya toplanarak hakimler,
Kara fermanımı onuyor benim.

Yalınızım per perişan haldeyim,
Çölden daha ıssız bir mahal deyim,
Ocak, Şubat, Mart ta değilde beyim,
Temmuz da bedenin donuyor benim.

Güneşim kayboldu ışığım söndü,
Müçtehit olarak , damarım sündü.
Bedenim virane haneye döndü,
Üzerime baykuş konuyor benim.

İsmet Murat (müçtehit)
                             Tüm.San. Der.
                  İç anadolu Bölge sorumlusu
                    Genel başkan Yardımcısı