Yanılsamanın Eşiğinde Şiiri - Haydar Güner

Gölgesiydin ayın,
rüzgarın unuttuğu kıyıda bir sızı
baktığım her şeyde biraz sen
dokunduğum her şeyde biraz yabancıydım.

Saçların kuşların telaşını taşırdı
gözlerin sanki bir ormanın suskunluğu
anlatsam da kimseye benzemeyen
bir şeydin işte,
ne aşk, ne hayal — arada bir boşluk.

Bir gülüşünle çatladı gecenin kabuğu
adı konulmamış bir mevsimdin
gökten kopardığın yıldızlarla
diz çöktürdün zamanın gidişine.

Sustum, çünkü sesin bendeki yankıydı
kaçtım, çünkü kalırsam sen olacaktım
aşındım her hecede
adını anmadan yazdım seni.

Ve şimdi
dokunduğum her suret, seni eksik
her yankı, senden bir iz
yanılsamanın eşiğinde bekliyor içimde
gerçek olamayacak kadar kırılgan yüzün.