Dolunayın,
Gümüş tozuna, umutları bulayarak
Sağanak halinde
Yeryüzüne boşalttığı gecelerde,
Mutluluk denizinde ki
Denizkızının çağrısına hep uyardı.
Sarıldığının
Bir yılan olduğunu anladığında
Dolunay çoktan
Balçık bulutların arkasında
Kaybolurdu.
95/Eruh
Kayıt Tarihi : 17.10.2001 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)