Yangın Seslim Şiiri - Aşkın Güngör

Sen öyle konuşuyorsun ki,
kelimelerin bir kısmı tutuşup yanıyor.
Gözlerim yanıyor dudaklarına bakarken.
Sözcüklerin varınca kulaklarım yanıyor.

Sen öyle konuşuyorsun ki,
ovamdaki karlar eriyor sesinin ateşinden.
Yüreğimdeki ceylan kaçacak yer arıyor.

Senin alevin alevden öte bir şey.
Sevgiden bahsettiğinde
yanında volkanlar sönük kalıyor.
Ormanlar yanıyor ufku kızıla boyayarak,
yüreğimdeki ceylan yanıyor.

Sen öyle konuşuyorsun ki,
hüzünlerimin bir kısmı
alev alıyor.
İstanbul alev alıyor bütün ihtişamıyla.
Hayallerim yanıyor.

(17 Temmuz 1993)