Yanağında Bıraktığım Şiiri - Kağan İşçen

siyaha bürünür kar
şahrem şahrem isyan
senden sonrası tufan
senden sonrası çığlıksızlık

düşlerimden sıyrılarak tutsağın olurum
yeter ki saçların dal olsun hazan kuşlarıma

matem tutar beyaz örtüsü gösterişsiz ölümümün
gidişimle bollaşır dağların izi dudaklarında çığlı
kirpiklerin saçak altı olur öpüşlerime solmazsın asla
solmazsın sesin şavkır topraktan kalkar tutarım ellerini
ellerin benimdir

sislenir anlaşılmazlık
uzak liman ışıkları yankılanır ıssızlığında
ağustos böcekleri sus pus
ipin ucu kaçar kapanır gözlerim
oynar yüreğim cam kırıklarında
şahrem şahrem isyan
senden sonrası tufan
senden sonrası çığlıksızlık

çocuk öper gibi okşarım saçlarının her telini
otlara uzanmış ceylanlar karşılar gözlerinin
çöl gidişini
yanağında bıraktığım mektuptur öykümüz
gözlerini toplar alıcı kuşlar sözcüklerimden
albümlerimizden kervanlar göçer
kalabalık mı kalabalık
tekmil kumlaşır bağ bozumlarımız
kusursuz vaz cayarız eflatun bakışlı gün doğumlarından

siyaha bürünür kendince kar
şahrem şahrem isyan
senden sonrası tufan
senden sonrası çığlıksızlık

kendimden sıyrılarak ölüm ortağın olurum
yeter ki kaşların sal olsun boğulmalarıma