karanlık altında küçük şehrim
yalnızca izliyorum
kalabalıklaşan zihnim, yoksaymışım kendimi
balkonda, bir sigara bir de yalnızlık yoldaşım
beynimi parçalayan düşler
ayaz bir düziçi gecesi yine
yıldızlar tepemde
soğuktan yazamıyorum
deli miyim ben, şu soğukta akan çayın kenarında oturuyorum
maç sonrası yakılan sigaralar
bulutlar mapushane yüreğime
güneşimi, hayallerimi kaybetmişim
en sert ağrılar oturuken küreğime
belki de bunu hak etmişim
izlerken semayı karanlık geceden
kapkara geceleri, yıldırımlar aydınlatıyor
küllükten ağır ağır yükselen dumanlar
kesilmiş elektrik, yanan mumlar
gözlerimi alıyor
gözlerimden uzakta da olsan
gece çökmüş, dolunay semada
ömrüm bekar odası yalnızlığında
sigaram tütüyor şiir yazdığım masamda
hayatımın baharı kömür karanlığında
ateş başında közler çatırdıyor
uyuyamadım yine
bu geceyi de yazdım deftere
yağmurda koştursam kim duyar ki
sarhoşmuşçasına naralar atsam kim duyar ki
duymazlar benden söylemesi
geceler neden uzun bu denli
dikişten sızan kanı tutuyorum bu gecede
hayaller kuruyorum hepsi senli
umutlarım kırılmış, hayallerim nerede
parıl parıl ışıkları ambulansın beni bakıyor
Gecenin en karanlığında
Bekliyorum,
Yalnızım, sadece kalemim ve kağıtım
Sözcükler kafamı kurcalıyor
Beynimde volta atıyorlar
Gözlerin bitiriyor beni,
Vurulmuşa dönüyorum
Saçların ağlatıyor beni
Sadece koklamak istiyorum.
Dünyada bir olmasak ne olur
Ruhlarımız, göklerde buluşur
Haydarpaşa Garından,
Gözlerini düşünüyorum
Tek başımayım
Gözlerinin içine bakmayı özlüyorum
Gözlerini düşünmek benim için bir hastalık
Bilerek kapıyorum bu hastalığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!