yine yalnızlaştın
yine hissettiklerinin sonundasın
kaybolan bir tınıyı aradın
ömrün boyunca kayıptın
gözlerini kapatırken dahi
ona ait olansın
teknelerden bir ses gelmez
bu ay ışığı artık bize yetmez
kapkaranlık hüküm sürmüş yaralarımızda
ne yaparsan artık iyileşmez
hapsedilmiş birkaç hisle tanıştım
kinimi ve nefretimi ona karşı kullandım
vedalar bıraktım güneşin doğuşuna
aynı yalnızlıkları tekrardan yarattım
Kayıt Tarihi : 23.1.2024 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!