Kalbime yapıştın bir kere;
Sen benim aşkla imtihanımsın.
Tekrar tekrar başa sarıp kanatsan da,
Yine de bir ah demeyeceğim kadın.
Bitkin düşlerin dalga dalga vurur yüzüme;
Hiç görülmediği şekilde şiddetlenir.
Bitiremediğim cümleler şakaklarımla,
Garip bir devran gibi boğazıma dizilir.
Bağrımda sanki alev alev yanan bir taş;
Cüzzam gibi yavaş yavaş gözlerimde bu aralar.
Ruhumu çürüten bu yalnızlık duygusu,
Gelir her gece kapımı çalar.
Keşke unutmak mümkün olsaydı;
Hiçliğe gömülebilseydi şu benliğim.
Madem ölmek için geldik bu dünyaya,
Bırak da önde arkada beraber gidelim.
18 Temmuz 2023 / Salı / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 24.2.2025 09:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yalnızlık, kalpte alev gibi yanar ve zamanla ruhu çürütür; unutmak mümkün olmasa da, birlikte gitmenin hayali yalnızlığı hafifletir."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!