Süzülür eleğinden gökyüzünün yıldızlar
Bir şehir kurulur karşılarda her gece
İçinden bir çocuk meyleder düşünmeden şehre
Akrobatı arar, palyaçoyu sorar gözleri önce...
Işıklarca çoğalırken belirsizlikler gizlerde
Büyüyüverir çocuk bakmışsın sen olmuş ellerinde
Ve erimeye başlar mum misali günbegün sen de sen
Sensizliğin hızla karışırken koyu bir kimsesizliğe...
Bir gün aniden açılır gözlerin bilmem kaçıncı sahnede
Ta ki o ışıkların bir parçası olduğunu hissettiğinde
Ne kadar çok tanınsan ve ne kadar çok tanısan bile
Kaderindir yalnızlık, değişmez, bu çadır tiyatrosunun herhangi bir yerinde...
Kayıt Tarihi : 7.3.2005 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet..
Tebrikler
Ta ki o ışıkların bir parçası olduğunu hissettiğinde
Ne kadar çok tanınsan ve ne kadar çok tanısan bile
Kaderindir yalnızlık, değişmez, bu çadır tiyatrosunun herhangi bir yerinde...
yalnızlık içimizde bizimle...Tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)