Gün geceye döndü, nice mevsimler sevdasız gelip geçti.
Hazandır, borandır şu an.
İklimi mi sorma kara kıştayım her zaman.
Bitmez tükenmez hüzündeyim, yüreği yakan kederdeyim.
Uzak diyarlarda derbederim, hicrana düşmüş viraneyim.
Yolum yalnızlığa sapalı kendi karanlığımda kayboldum.
Aradım durdum karanlığımı
aydınlatacak bir kandil.
Ne çare! bulduğum sadece karanlık bir çeğre.
Ay yüz ararken bulduk bir haramzade....
Kayıt Tarihi : 26.4.2014 14:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Bostancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/26/yalnizlik-1496.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!