Yüzleşme Şiiri - Fatih Bostancı

Yüreğim sızlar geceler boyunca,
Zaman, derin ızdırabıma pelçin vuruyor.
Dolaştım yıllarca boş uğraşlar labirentinde.
Bahanelerin ve korkuların esir oldum.
Yel deyirmenleri ile cenk ettim.
Kah yendim, kah yenildim,
Bir heves uğruna hayatımı derbeder ettim.
Ak yüreklerden sesler işittim,
Sevdiğini söyleyen dilleri lal ettim. Gözlerime güneşi haram, geceyi ise kalbime yoldaş ettim.
Aynalar koridororunda dev, gerçekte ise bir cüceydim.
Gururuma kanarak, kendimi vicdan terazisinde tartmaktan hep kaçtım.
Artık gururum, dilime ve kalemime hükmetmekten aciz.
Benligimi infaz ediyor her kurduğum cümle.
Ellerimin arasında ki kalem dahi aleyhime şahitlik ediyor.
Şiir, şaiirini her zaman haklı çıkarmıyor...
Artık hicvetsem de nefsimi,
Gurur kalelerim yıkılsa da,
İçimi kor alev sarsa da,
Pişmanlık, keşkelerle avutulmuyor.
Hesaplaşmanın en ağırı, aynada ki yüz ile olandır.
Nefsimi aklaktan, kendimi inkardan ve duygularıma ihanenet etmekten hükümlüyüm.
Hükmüm, mutzuzlukta müebbet...