*Yalnızlığın yıkandığı geceler II

Yalnızlığın gölgesine saklanır akşamların
Buğusuna yıkanır gözlerin içselliğinde

Birazdan diyorum
Birazdan denizin öfkesi patlar
Kulaklarımda düne dair çınlamalar
Yankılanır kimsesizliğin oluşumlarına

Ah bu suskunluğum
Çimenlerin kokusu ele verecek kıyıları
Hırçınlaşacak kollarım
Yeşil bir kuş uçuracağım gözlerine

Ve şiirlere boy vereceksin
Yalnızlığın yamaçlarına sürülen
İnkâr dolu gecelere süzüleceksin

Perdelerin arkasına yazılacak soluğun
Bilmediğin bir nakarat dillenecek
Ve sen söyleneceksin