Yalnızlığın hirsizi Şiiri - Mehmet Bildir

Bir insan var,
sessizlikten örülmüş duvarların ardında saklanan,
kelimeleri yetersiz kalan,
ama yüreğiyle fırtınalar koparan bir adam.

O adamın yalnızlığı,
kimsenin dokunmadığı bir sır gibi,
gözlerinden taşan yaşlarda gizli;
ama o yalnızlık, onu kullanan ellerde eriyip gitmiş,
yüreğindeki ince ince yontulmuş duygular,
birer birer çalınmış,
sahte gülüşlerin ve yalancı sözlerin ardında kaybolmuş.

Ve şimdi o adam,
görür görmez kalp ritimleri değişen,
nefesi kesilen,
ama hissettiklerini anlatamayan,
sadece gözlerini kaçıran adam.

Onun içinde fırtınalar koparken,
dünyaya suskunluğuyla meydan okurken,
dışarıya yansıyan sadece
sakin bir yüz,
bir bin kelimelik anlamı içinde saklayan.

O adamın kalbi,
bir bulutun yağmur damlasına umut vermesi gibi kırılgan,
ama yine de vazgeçmeyen,
suskunluğunda feryat eden,
dünyaya haykıran bir fırtına.

Şairler ve yazarlar,
onun dilinden anlamaz çünkü,
bu derinlik,
sadece onun kalbinde saklı bir sırdır.

Bu yüzden diyorum ki,
dinle şimdi…
Yalnızlığını kullananları değil,
kalbinin gerçek sesini dinle.

Çünkü yalnızlık, bir ceza değil,
bir çağrı olabilir.
İçindeki acıyı,
sadece sen bilebilirsin,
ama onu haykırmak,
bir gün milyonların yüreğinde yankılanacak.

Eğer kalbin yorgunsa,
gözlerin ıslaksa,
ve kelimelerin yetmiyorsa,
bil ki yalnız değilsin.

Biz buradayız.
Biz, sessiz fırtınaların dostları,
yüreğinin dilinden anlayanlar,
ve seni anlamaya çalışanlar.

Bu yalnızlık,
bir köprü olsun,
sesin olsun dünyaya.

Çünkü her kalp,
bir başkasının sessiz çığlığıdır.

Mehmet bildir