Yalnızım Diyen Adam Şiiri - Sinan Karakaş

YALNIMIZ DİYEN ADAM

Ne kimse var çevremde ne arayan ne soran,
Tutmaya çalıştığım bütün dallar kırıldı,
Talihim bana küskün, hüsran üstüne hüsran,
Yalnızlığın damgası, tam anlıma vuruldu.

Yalnızlık çekilmiyor,
Çeken yalan söylüyor,
Yalnızım diyen adam,
Yalnızlıktan ölüyor.

Ne selamı alan var, ne de bir selam veren,
Her şey sanki birleşmiş, olmuş beni deviren,
Ne ararsanız bende çilenin her bir rengi,
Yoktur kara bahtımı, beyaz renge çeviren,

Yalnızlık çekilmiyor,
Çeken yalan söylüyor,
Yalnızım diyen adam,
Yalnızlıktan ölüyor.

Kulaklarım ses bekler, gözlerim ise yolu,
Yağmur diye bekledim, hana hep yağdı dolu,
Feleğim şaştı benim, döndüğüm her yer duvar,
Yalnızların belirsiz, ne sağı ne de solu.

Yalnızlık çekilmiyor,
Çeken yalan söylüyor,
Yalnızım diyen adam,
Yalnızlıktan ölüyor.

Yalnızım ben yanlızım, yıldızlar gibi yalnız,
Neden kimse sormadı, nedir diye halınız.
Takdirin tecellisi, geciktirmez anını,
Dostlarıma diyorum, hadi hoşça kalınız.

Yalnızlık çekilmiyor,
Çeken yalan söylüyor,
Yalnızım diyen adam,
Yalnızlıktan ölüyor.................İNSAN