Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..

Dua kalkanını alıp yanına,
Bir başına düştü er meydanına.
Can-ı minnet belli, canlar canına;
Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..
Huzurda olduğu beş vakit namaz!

Gamlı, düşünceli.. dağ gibi başı,
Öksüzdür davası, ağulu aşı!
Mukaddes emanet derdi, telaşı;
Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..
Mevki der avcılar, fikir avlamaz!

Gözü sabit, menzil kurnaz tilkidir!
Bu siyaset kavas, sonu belkidir..
Hak yolun ne sonu, ne de ilkidir..
Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..
Bir vatan gayesi, güneşi solmaz!

Üstün idrakinde deruni fikir!
Zihninde nur akar, tutunur mu kir?
Usülde kararlı, tavizde fakir,
Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..
Bir çılgın cesaret, akıllar almaz!

Ak sütün içinde ak kılı görmek,
Hainin başına çoraplar örmek..
Kefenimdir, dedi, giydiğim gömlek!
Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..
Ona hasret gönül nasıl ağlamaz?

Beşerde bir senden başkası yalan!
Bize bağışlasın, Rahmana nazlan..
Çekilirsen hortlar, ülkede talan!
Yalnızdır yiğidim, kimse anlamaz..
Dünyayı verseler Onu tavlamaz!

Benim nazarımda böyledir hali,
Benden farklı değil, sezdi ahali..
Şahsında yol edip, aştık muhali;
Yalnızdır Tayyibim, kimse anlamaz;
Gayrı devletimiz başsız kalamaz!