Yalnızca Sen II Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Ya şimdi,
Konuşmak ve susmak beyhude,
Yolların sonu göründü,
Yollar yürüdü meçhule.
Ya şimdi,
Kan revan içinde,
Uzanamadan ellerim,
Bekledi gitmeni,
Beklemeyen zaman ile.

İki kardeş gibi,
Sarıldı gece ve gündüz,
Prangaların tenini,
Üşüttü hasret gibi güz.
Doğdum geleceğe dünden,
Avuçlarımda sımsıkı mâzi,
Koparır gibi yeşili bahçemden.
Döndüm etrafıma köşe bucak,
Ya şimdi,
Ne kaldı geriye,
Bitmiş bir şiirden,
Söylenmeyen her mısrada,
Yalnızca sen.