Yalnızca Sen Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Bil ki gidersen,
Uzanamaz ellerim,
Kırık penceremden.
Ki bilirsin,
Söz verdik bahara,
Karanlık tepelerden.
Bil ki gidersen,
Yalın sarsıntılarla,
Yükselir ikliminde,
Onlarca vaveyla,
Yaslanırım yıldızlardan habersiz,
Paslanmış prangalarla,
Anlatırım kıvılcım yolu saatlere,
Taşıdığın hülyalı hengâmı,
Ve dağ taş görür ki,
Aşkın kör bir uçurum endamı.

Bil ki gidersen,
Ne tarif ne kelam beklerim,
Böylesine dumanlar peşinden.
Hani gece serin,
Hani karanlıklar sağanak,
Bil ki gelirsen
Çocukluğum bakar ardımdan,
Gözlerin bir şiiri bitirir,
Okurum durmadan.