Yalnız sen Şiiri - Servet Erbaş

Yalnız sensin tanıdığım bildiğim.
Her ne yana bakar isem gördüğüm.
Dala,Güle O bülbüle sorduğum.
Cevabını yüreğimde bulduğum.

Yıllarca ben seni aradım durdum.
Ümitle sevinçle kapını vurdum.
Değersiz başımı yoluna koydum.
Öyle ki ben sende aslımı buldum.

Bir tek sensin gerçek böyle bilirim.
Birdir Allah buna şahidim derim.
Bin kere yolunda,canlar veririm.
Şehadet atına biner gelirim.

Sen erdirdin beni gerçek sırrına.
Aşkı koydun müminlerin bağrına.
Şahidim ben gönderdiğin doğruna.
İflah olmam yandım artık narına.

İman ettim altı tane şartına.
Ogün koptu zaten,bende fırtına.
Rahmeti yağıyor Mü'min kuluna.
Yüklemez O zoru,kulun sırtına.

İmanlı kalp ile,yaşat ve öldür.
Her iki dünyada,yüzümü güldür.
Allah'ım herkese,doğruyu buldur.
Zaten senin yolun,dosdoğru yoldur.

Bir gerçek var ise,O yalnız sensin.
Allah vardır birdir,herkesler bilsin.
Bütün alem gelsin,Hak yola girsin.
Tekrar ediyorum,varsın ve birsin.

Dünyanın işleri,oyalamasın.
Gözünü kör edip,boyalamasın.
Kimse boş hevesler,kovalamasın.
Orda sonsuz cennet,zayi olmasın