Yalnız Kalmaya Mahkumum

Yalnız kalmaya mahkumum kaçıyorum herkesten
Görmediğim yaşamadığım da kalmadı bu felekten
Düşen yıkılan sürünenler kim kurtaracak sefaletten
Yeter artık dayanmak için yüreğimde olmalı çelikten

Karamsar olmaya mahkumum kaybediyorum hepten
Elimde var olanlar keder dert medet ummuş kelekten
Öyle bir zaman ki kime baksam yara almış sevmekten
Herkes sırt dönüyor sonu belli korkuyor terk etmekten

Sevgisiz yaşamaya mahkumum gönül yok gerçekten
Çıkarlarına dokunuyorum yoruldum artık yenilmekten
Onlar gönül eğlendiriyor ben yol arıyorum sevmekten
Bir yerlerde buluşmamız mümkün değil çekişmekten

Suçsuz cezama mahkumum gönül yarası çekmekten
Ömrümü sessiz geçireceğim yoruldum beklemekten
Tek sayıları artık seviyorum yalnızlığı benimsemekten
Kalabalıklar beni boğuyor çarpışıyor herkes itmekten

Söylediğim sözlerin mahkumuyum çok şey istemekten
Gönlümde hep kalsa kelimeler yorulurum sevilmekten
Şarkılara çevirsem hepsini dilden düşmez söylemekten
Suçlu ben cezayı veren hakim de ben terk edilmişlikten