Yalnız Gelen Şiiri - Hasan Arpaci

Yalnız gelen yalnız gider dünyadan,
Benim kaderimi yazanlar duysun.
Kalkma vakti geldi artık rüyadan,
Yollarıma kuyu kazanlar duysun.

Hayatın cilvesi bir meçhul sürü,
Çobanın önünde yürü ha yürü,
Ardından bir yığın günahı kürü,
Yükleri yıkanlar bozanlar duysun.

Vicdanım akıldan bîzâr büyüdü,
Ruhum susuz kaldı arşa yürüdü,
Yağmursuz dağları duman bürüdü,
Görünce şaşanlar kaçanlar duysun.

Hiç kimse bir ikram yapmasın bana,
Helalden gelmezse yazık Hasan’a ,
Sevaplar eksinler tarla tapana,
Soranlar kalanlar yolanlar duysun .

Hasan Arpacı