Yalnız bir ben ve İstanbul

Üsküdar’da rıhtımda
Yalnız bir ben ve İstanbul
Sevdam senin kollarında
Koca şehir, onu ara ve bul
Bir vapur Eminönü’ne doğru
Ağır ve vakur yola koyulur
Onun kokusu buram buram
Bütün rıhtımda duyulur

Üsküdar’da rıhtımda
Yalnız bir ben ve İstanbul
Hafiften yağmur çiseler
Ben sevda da asi bir kul
Zülüfleri büklüm büklüm
Omuzlarıma dokunur
Yalnız kalmak çok zor
Kaçsam da yokluğu beni bulur

Üsküdar’da rıhtımda
Yalnız bir ben ve İstanbul
Dalgaların deli deli
Bir o yana bir bu yana
Uzaklara sürer gemileri
Çok uzak değil daha dün
Ellerimdeydi elleri
Şimdi boş banklara tutunur

Üsküdar’da rıhtımda
Yalnız bir ben ve İstanbul
Bir ağlamadır martıların çığlıkları
İçinde kaybolur aşıkların ağıtları
Seven gönüller bu ayrılıkları
Neden hep senin bağrında bulur
Neden hep senin ellerin
Sevdaların acı sonu olur

Üsküdar’da rıhtımda
Yalnız bir ben ve İstanbul
Ellerimde son mektubu
Bir türlü bitmez, oku, dur
Gözlerimden birkaç damla
Kirpiklerime dokunur
Koca şehir, onu ara ve bul
Ben bir sevda yalnızı
Sen sevdamı çalan koca İstanbul