Yalın Halin Şiiri - İlhami Canbolat

Bir ağaç gölgesi bulup, şehirden ırak,
Uzan! diyor içimde bir his, boylu boyunca.
Zihnini meşgul eden ne varsa bırak,
Unut diyor, ne biriktiyse ömür boyunca.

Soyunu, sülaleni, ananeni unut.
Kimliğini unut diyor. Bir adın da kalmasın.
Şanını, şerefini, mesleğini unut.
Kurtul tüm sıfatlarından. Lakabın da olmasın.

Sana yük olanları atıver üstünden,
Hafiflersin, kuş olup uçacağım sanırsın.
Pişmanlık duymazsın, gelirsin üstesinden
Arınırsın. Kendini en iyi o zaman tanırsın.

Sonra, hayaller kur diyor, salt kendin olarak.
Hiç bilmediğin yanlarını keşfedersin.
Sana pranga duygulardan kurtularak,
Hayatına yeniden hükmedersin…

En yalın halinle bir daha kurgula hayatı.
Geçmiş hataları tekrar yapacak mısın?
Sadeliğin huzurunda bulduğun rahatı,
Bundan sonra da yaşatacak mısın?