Yanılgı Şiiri - İlhami Canbolat

Muhabbet duymayan aşktan ne anlar
Nefsinin hevâsını muhabbet sanan var
Edebinden susarken hep saygılı olanlar
Kem sözü samimiyet sananlar da var

Kaba kuvvet olamaz kudretin ölçüsü
Kibarlıktır ruhun görkemli bir örtüsü
Zerafet, zekanın en asil görüntüsü
Nezaketi zayıflık sananlar da var.

Hiç bilenle bilmeyen bir kefeye konur mu
İçi dolu başağın başı dimdik durur mu
Kibir olan bir kalpte, fikir onu korur mu
Tevazuyu aptallık sananlar da var.

Kalbi temiz olanlar incinmeye pek yakın
Art niyetli insanlara tavrını iyi takın
Herkesi kendin bilip, sırrını verme sakın
Hüsn-i zanı saflık sananlar da var.

Utanma duygusu kaybolmasın özünde
Az da olsa bir hicab bulunsun her sözünde
Ar, edep bilmeyeni büyütme hiç gözünde
Yüzsüzlüğü özgüven sananlar da var.

İlletli bir marazdır, yoktur yalan gibisi
Doğruluk seni yapar, alemin efendisi
Aldattım zanneden, aldanandır kendisi
Kandırmayı kurnazlık sananlar da var.