Yalçın Öner Şiirleri - Şair Yalçın Öner

Ben mapus damındaki erim
İstenmiyorsam giderim
Ama bekle dersen beni
Ömür boyu bekler, severim.

Bahar yağmurları gibi

Anam anam oy anam,
Benim cici kaynanam,
Kızına bir söyle de,
Sarsın beni sevdaynan.

Damat sen ne diyorsun,

Son yaprakları da döküldü
Akacak yaşları da kalmadı artık.
Bak kuşlar da öpecek yer bulamıyorlar.
- Gelinlikler gibi taç yapraklar bir yana -
Üst örtümlük sarı yaprakları da yok,
Baltalar çalışır şimdi kuru dallara.

Para çok şeydir amma,
Asla herşey de değildir.
Uçurumda durana
Uzanan bir el değildir.
Sorun bakın Orhan Baba'ya
Bunu en iyi Gencebay bilir.

Yapraklar gibi soldu sarardı yüzlerimiz,
Göremedi güneşi bir daha, kapandı gözlerimiz.
Zaman durdu haince, zilini çaldı ölüm.

Soğudu soldu birden, nemli ve sıcak ellerimiz,
Küçük bir camide kılındı, sessizce namazımız;

Şimdi sen başımızda yoksun ya atam,
İtilip kakılıyoruz dünya’da durmadan..!
Tıkacakları esir kampı kadar bir yer,
Ve satılık başlar arıyorlar
Belli ki bu barbarlar senin asil ulusuna...
Elimizde kalan son vatan toprakları da,

Yıl 1973 krizler henüz bizden çok uzak,
Başbakan 'borç yiğidin kamçısı ' diyor.
Dalga dalga krizler geldi sonra durmadan.
Köşe dönmek oldu en sevdiğimiz oyun..

Baştakiler sokup sokup yaladıkça

Bu ananız var ya bu sizin ananız çocuklar,
En büyük acıların altından kalkmıştır, yine kalkar.
En derin kuyulara düşüp çıkmıştır, kendi gücü ile yine çıkar.
Can oldu bir ömür garip usta ile çocuklarına,
Yine de duymadım bir kez bile geçmişe lanet okuduğuna.

Özledikleri kadar Selanik ve Kesriye’lerini
Ürgüp'ü de sevdiler, çünkü yeni memleketleri.
Çalışıp hayrına sokak ve çeşmelerinde,
Vatan yaptılar Ürgüp’ü çocuk ve torunlarına.

Yenilenen Ürgüp’te her büyük işte,

Sabır zırhına bürüneceksin
Acıların kabından taştığında.
Herşeyin yandığı bir yoldayım
Haber verin buzdağlarına.

Yıldızlara selam yollarım