Yalçın Kayalar Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Hep teselli şarkıları dinledim,nice gönülde.
Dinledikçe söyledim,uyumadan bu günde.
Ağlayarak uçtu kuşlar,sessiz bahçelerinde.
Dövdüler suda zamanı,ıslanan öfkelerinde.

Her kanat vuruşta haykırdı,hırçın rüzgarlar.
Konduğu yalçın kayada,her gece ağladılar.
Uluyan kurtların sofrasında,aşkla dolaştılar.
Kayboldular yarasa çığlığıyla gölgelerinde.

Şahin tepesi dağlarından,yükselen kayalar.
Sahipsiz mekanda rüzgarların,çığlıkla ağlar.
Savrulan kaya tozuyla,yaşanırken akşamlar.
Gönül dağının boranı gibi eser yüreklerinde.

Sanki zaman kırbacıdır,şahlandıkça vurulan.
Sanki sevda rüzgarındır,ağlayarak savrulan.
Yayla dallarının yapraklarında odur sallanan.
Yalçın kayaların aşkı söylenir hep dillerinde.