Yalansın Dünya Şiiri - Celal Bahar

Sen nasıl bir dünyasın.
Tüm öfkeni,
Nefretini bana mı saklarsın.
Nerede huzur,
Nerede saadet,
Mutluluk nerede.
Yalansın dünya,
Baştan sona yalansın.
Varsın sana,
Seni sevenler aldansın.
***
Hangi gece senden karanlıktır.
Hangi ihanet senden alçaktır.
Bak gör ki;
Evlat dahi anadan kaçacaktır.
Yalansın dünya,
Baştan sona yalansın.
Düş benim yakamdan,
Sana seni sevenler aldansın.
***
Ben yolcu sen han mısın?
Bizler göçüp giderken,
Sen baki kalan mısın?
Kıyamet var kıyamet,
İşitip duymaz mısın?
Yalansın dünya,
Baştan sona yalansın.
Var git sana seni sevenler aldansın.
***
O büyük gün geldiğin de,
Dağların yere serildiğinde,
Kor ateşler seni de kavurduğunda,
Anlarsın dünya anlarsın,
Ne kadar yalansın,
Sen de anlarsın.
***
İyiyi kötü yapan sensin,
Mal ile, mülk ile kandıran sensin.
Kuzuyu kurda kaptıran da sensin.
Alçaksın dünya alçaksın.
Sevecekse seni,
Senin gibi alçaklar sevsin.
***
Benim yüreğim dayanmıyor,
Zulmüne rağmen yaşamaya.
Bu gönül artık kanmıyor,
Bunca yalana, bunca dolana.
Bak senin uğruna onursuz olan olana.
Yıkıl dünya, yıkıl karşımdan.
Aklımı alamazsın benim başımdan.
***
Sen iyisi mi sen gibi olana git.
Sen iyisi mi yüreği nefret dolana git.
İyisi mi sen sen de kaybolana git.
Ben beni bulmuş,
Kendi dünyamı kurmuşum.
Kanmam bir daha sana,
Boşuna mı bunca zaman,
Başımı taştan taşa vurmuşum.