Yalansın Şiiri - Recep Güler

Sevmiştin değilmi,
Hani ağlamıştın yalnız kaldığın,
Dört duvar arasında;
Yanında değilken ben.

Ya şimdi ömrüne ömür katan,
Geceleri hasretimle gözlerini ıslatan,
Varlığımla uçurumlara meydan okuyan,
Gönlündeki ben ne oldum?

Bilirdin hani yokluğumun değerini.
Boşvermezdin ben aramadığımda,
Ve hep sevgin büyürdü...
Bensizliğe inat, çocuksu sevgin...

Ya senin için nefes alan bu ruh,
Yolunda düşüp kalkmaktan hiç usanmamışken,
Neden sen hep uzak durdun,
Böylesine severken beni...

Demekki içinde büyüttüğün,
O masum aşk ben değildim,
Dört duvar arasında yokluğunda;
Ağladığında ben değildim.

Demekki beni seven sen değildin,
Demekki sende yalansın...! ! !
Tıpkı diğer yalanlar gibi...