Yalancı dünya Şiiri - Mehmet Ali Şengül

Hayat akıp giden bir ırmak
Ne durmak bilir, ne yorulmak.
Sende varmışın kaderimde.
Ama seni kaybetmekte.
Ümitsiz, naçar bir haldeyim.
Mutsuzluğa, umutsuzluğa koşarım.
Hayalin yeter bana.
Ben sensiz ve sevgisizde yaşarım.
Akşam olunca bir hüzün çöker içime.
Ürperirdim anlamadan, istemeden.
Şimdi ise her doğan güneş.
Bir hayalin yıkımımı?
Bu nasıl umut, bu nasıl gelecek.
Bu nasıl geçmişi geride demek.
Bumu sevmek, bumu sevda.
İşte yalancı DÜNYA.
Anladım ki dönemezmişsin.
Anladımki sevemezmişsin.
Anladımki sen hâla geçmiştesin.
Bitmeye mahkummuydu, onca yaşanan.
Yanıp kül olsada şu seven kalbim.
Seni hiç ama hiç unutmayacağım.
Benim o çağrışımlarda mevsim mevsim dolaşan
Ben şiir perisi, seni çağıran.
Sen sevda güneşi ulaşılmayan ve
ASLA ULAŞILAMIYACAK OLAN!
QTR/24/01/1975 M.A.Ş