Yalan Sevgin Şiiri - Güven Tekin

Ben ağlarken, sen gülüyordun,
Ben severken, deli divane,
Sen, başka kollarda, seviliyordun,
Şimdi kim sevdi? kim sevmedi? söyleyin bana.

Kimse dürüst değil,
Seviyorum derler,
Başka kollarda, dans ederler,
Dostumsun derler,
İlk fırsatta tekmeyi vururlar,
Kimseye güvenmiyorum.

Sana güveniyorum, dediğim kişiye bile, güvenmiyorum.
İnsanlar neden dürüst değiller?
Neden? Sevmek varken aldatırlar?
Neden? neden? diye diye cevapsız kaldı sorular.

Mahsumca sevmek varken.
Dürüstlük erdemliktir, herkeste bulunmuyor du değilmi?
O yüzden, kimse mahsumca sevmiyor.
Herkes çıkarı için, seviyormuş gibi yapıyor.

Sitemlerim kimseye değil, kendime.
Safça, masumca sevgimi, görmeyenlere.
Dostluğumu hak etmeyen, şerefsizlere.
Dönüp çok kelime demek isterdim, ama susmakta erdemliktir.

Şimdi gidiyorum hayatından, sahte sevginden.
Sen bırak sevgiyi, saygıyı bile hak etmiyorsun.
Yalanlarınla, sahte sevginide istemiyorum.
Sen sevilmeyi, hak etmiyorsun......