Yalan Dünya Şiiri - Halil Kumcu

Sana konan bir gün elbet,
Gelip göçer yalan dünya.
Ektiğini ekin farz et,
Biçer döner yalan dünya.

Bir avuç toprağa kandım,
Bir kuyuya düştüm, yandım.
Gönül, bu nasıl aldandım?
Beşer şaşar, yalan dünya.

Ne gelen gülmüş, ne giden,
Kime yazıldım ezelden?
Mum gibi söndüm bu yüzden,
Azar azar yalan dünya.

Gece ağır, gündüz sağır,
Hasret, ölümü çağırır.
Gelip de kalan var mıdır?
Haşır neşir, yalan dünya.

Vuslat bekleme odası,
İçte kopar fırtınası.
Akşamla sabah arası,
Arz odası, yalan dünya.

Bu nefsin sonu hiç imiş,
Bir nefeste geçer imiş.
Pişmanlık mezara inmiş,
Altı karış, yalan dünya.

Üç günlük dün, bugün, yarın,
Rüyada kalır bir yanın.
Öğütülen ömür çıkın,
Yalın ayak, yalan dünya.