Yalak Şiiri - Hüseyin Demircan

yalağı taktım kafaya
aya diyom göndersekmi
teknoloji bizde yaya
derhal geri döndürsekmi

ufku geniş bilgi engin
yararlan sofrası zengin
yokluk bağrın harlı yangın
yalak* misal söndürsekmi

tiner ile benzin hacı
böğürse bir acı acı
kapatıp üstüne sacı
tandır yeri sandırsakmı

demin kenefteki şefti
hemen sokul fifti fifti
unut diye katran zifti
dillerine bandırsakmı

ne eylesek bu yalağa
kolay gelmiyor keleğe
şahsın benzetip meleğe
kendi kendin kandırsakmı

sağ kolu sanki vezirin
varlığı bozar huzurun
tekme yumruk bu muzurun
ense köke kondursakmı

düşünürsen hayli ince
mayaları bozuk bence
ne diyorsun mirim sence
tencerede yandırsakmı

bu toplumsal hastalıktır
başar börek pastalıktır
büyük hüner ustalıktır
sivri yeri* yondursakmı

takdir amir denir kele*
bakın şunun bükük bele
cin biberi sürsek ele
yalamaya ondursakmı

hüsnü anın seyre dalar
gider gelir yine yalar
müdürün makam odalar
zemin kata indirsekmi

yaşın demiş iken dalya
nerdeyse ye saman balya
patronları bizde salya
deryasında yundursakmı

arka sağlam senden üstün
öyle basit vermez postun
yardımları eşin dostun
tehdit ile sindirsekmi

göster hele sopa değnek
öpüp yalar el yüz yanak
tükürüğün ilkin sağnak
yağmurunu dindirsekmi

dilin elçi ulakların
göz yerindir sulakların
behey yalak kulakların
şöyle çekip sündürsekmi

çoğunluk oyla seçilim
geri olamaz kaçılım
sırtlarına şu açılım
paketleri bindirsekmi

yalak seni ben nideyim
ya sen kal ya ben gideyim
şu ahvalim cönk'e* deyim
defterine sındırsakmı..

yalak*: 1- yalakalık mesleğini ifşa eder şahıs
2- yalakadan canı yanık kimselerin yürek harını söndürdükleri çeşme pınar oluğu..
kele* kel kafalıya kel başlı amire
sivri yeri*: dil sivri dili
cönk*:şiir derleme kitapçığı derdest antoloji güldeste..