Yakup Onat Şiirleri - Şair Yakup Onat

Ezdi geçti çocuk yüreğimi anılar.
Neydi o eski bayramlar.
Her şey çocuklukta güzelmiş.
Benim de bir tahtadan atım,
Bir çarkım vardı.
Bilyeleri, gömdüğüm yerden göremedim,

Sensizliğin çıkmazında gözüme hepten çirkin görünüyor şu dünya.
Takılıp kalırken suskunluğuma,
Farketmedin sefilliğim,serkeşliğim.
Çırpınırken aşkın deryasında
Ben düşmüşüm gayyaya.
21.02.2009

Seyreyle her halim
Goncagülüm..
Sayende,
Delinin tekiyim..
Aşk çıkmazı kalbim,
Kan kırmızıyla boya.

Bu gizli sevda,
Kalpte bir arıza;
Gönle düşen kor.
Bir yutkunuştu gözlerine bakamama.
Vuslat umarken,
Kim bilir,

Arşı arzı dolaştım
Bulamadım aradığım.

Tutunduğum dallar kırılmış
Yar,benden ağyar olmuş.

Hazan bulutun kuşanıp
Sönmesin içimdeki çocuksu kıpırtılarım.

Beni sarhoş eden, esatir-i aşkın.
Dilberim.

Tut ki özledim; şarkılara,şiire veririm kendimi.
Hüzün çöker yüreğime.
Bir tatlı dile güler yüze hasretim.
Bıktırır artık bu yalnızlık beni.

İki arada bir derede gibiyim.

Büyülü aşkımızdan bir fısıltı gibi bahsetmeden,
Koynunda nöbetler geçirdiğim gecelerden,
Ufka baktıran bakışlarımızı,
Neydi ayrı koyan yarımızı.
Boynuma dolanan yalanın mıydı?
Kendine kahretmeden,sor beni.

Bu can uğruna hapsolmuş.
Gecelerce hazanla kavrulmuş.
Her dem ismin sayıklar olmuş.
Elbistan
09.01.2017

Ademi terbiye etmektir işimiz.
Koynumuzda yılanlar beslemişiz.
İnciler döktürür mübarek ehli ilmimiz..
Sövgüler,yergiler birbirini kovalarmış.
Haberimiz yokmuş..