Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Sen adamı dost bilirsin
Adam seni el bilir
Sen önünde eğilirsin
O sırtını çevirir
Seviyorsan gösterirsin
Lafta herkes sevilir

Şimdi gül bakalım, eğlen gönlünce
Mahşerde görüşeceğiz ölünce
Yaptığının hesabı yok mu sandın
Feleğin şaşacak beni görünce

Burada olan burada mı kalır

Diyecek sözüm var tabii ki,fakat seni üzmeyeceğim
Bırak o da mahşere kalsın, onu orada söyleyeceğim
Var şimdi haksızlıkla suçla,vicdansızlıktan yargıla beni
Öyle olsun,artık sana tek kelime bile etmeyeceğim

Çok fazla özenme gülüüm!..
Silecek Hepsini ölüm.
Bu gün banaa, yarın sana!...
Atacak kör bir düğüm

İnsanlığından
Taviz verirsin
Yaranmak için
Bir kişiye ,
Bir görüşe, gruba...

Kendi suyu ile ıslanan yağmur gibiyim
Toza, toprağa değer kendimi kirletirim
Elbette arındıracak derin, mavi bir göl!
Fakat, ben o göle kadar varabilir miyim?

Üzme kendini
Üzülme yok yere
Kalbimize gömdük seni
Ne gerek var kabire

Mermi neye yarar, tabancaya koymadıkça
Sevgi neye yarar, kollarınla sarmadıkça
Çıkarıp yerinden söküp atmazsam namerdim
Kalbim neye yarar, senin için atmadıkça

Meyletmedim hiç kimsenin payesine, uğraşmadım gitsin diye hoşuna
Oturmadım sofrasına, bey demedim ibnesine, puştuna
Karlar yağdı yaprağıma, yalvarmadım kışına
Bu yürek hep böyle kalacak,
korkutmayın boşuna!

Ne kadar şaşaalı yaptırsan da mezar taşını
Kaldıramayacaksın bir daha ordan başını
Ne yağan yağmuru göreceksin ,ne doğan günü
Ne de yarin gözü yaşlı bakışını