Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

O çocuklar hep o yaşta kaldılar
Kurşun değdi yere düştü öldüler
Bazısını dar ağcında astılar
Yalan dünya vuranlara kaldı mı?

Çocuktular hepsi genç yaşta öldü

Ateş yanar mıydı odun olmasa
Odun yanar, alev oynar bir zaman
Bitse çalı çırpısı dal da kalmasa
Alev söner,duman tüter her zaman

Kim var eder, kim oldurur baktın mı

Belki de unutacaksınız sabah yediğinizi
Unutamayacaksınız fakat o kır gezimizi
O mutlu , o mesut günlerimizi hatırladıkça
Zaman duracak ,özlem dolduracak gözlerinizi

Belki çalışıp çok büyük adamlar olacaksınız

Önce kuşlarını vurdular memleketin
Sonra dallarını kırdılar
O günden sonra bağımız bahçemiz
Gölge görmedi

Bir gün gelecek

Kimse umursamayacak yaşadığımızı

Azrail bırakmayacak

Elbet bir yol çizeriz kendimize
Kah denizin altından
Kah bulutların üstünden
Hele bir gelelim kendimize
Güneş doğsun da ufuktan

Azrail gelince
Bekletmez umarım
Acılar çekerken tarifsiz
Ölmekten değil
Ölememekten korkarım

“Olmaz!” diye bir şey yok oğul
“Olmaz!” diye bir şey yok…
Her şeyi oldururlar.
Burası benim ülkem
Adamı varsa
Köpeği ,kediye boğdururlar

Güya ölümden korkmayız cesuruz hepimiz
Ölümcül hastalık dendi mi gider cesaretimiz
Yastığın beyaz örtüsünde düşüncelere dalarken
Endişeliyizdir, usulca buğulanır gözlerimiz

ölüm
Ne kadar
Gösterişsiz
Sakin
Sessiz ve derinden