Ölesiye sevenim hemde seni ezelden
Aşk çilesi öğrendim dili şeyda bülbülden
Dünya başka olurdu sevsen beni gönülden
Ömür boyu ağlatdın güldürmedin yüzümü
Sende aşkı öğrensen tez anlardın inan ki
Bal şekermiş azizim öyle tatlı canan ki
Yaktın beni kor gibi sen aşk nedir bilmen ki
Hasretinle dağlattın yaraladın özümü
Yaraların acısı har sinemi kaplıyor
Gözümdeki yaşları beyaz mendil topluyor
Düşündükçe beynime sanki hançer saplıyor
Yüreğimi kanattın sen tükettin ömrümü
Yeter Allah aşkına isyankarım ben böyle
Derde deva olmadın ne yapayım sen söyle
Din imanın yokmudur şu gönlümü şen eyle
Hayalinle kapatdın sen dağladın gözümü
Sende aşkı bellesen dili şeyda bülbülden
Tacı tahtı alırdın seni seven gönülden
Değerlisin elbette en kıymetli ödülden
Niye böyle inatdın sen soldurdun benzimi
Ya alemi şahane bil'ki şahım sananın
Hiç feryadı biter'mi gönlü aşktan yananın
Bülbül boşa öter'mi gönlü yoksa cananın
Ne yaptıysan sen yaptın sen kavurdun özümü
Vuslat nasip olmadı süremedim bir sefa
Ne söz kar eder nede derman yeter zalıma
Her ahvalde her günde hep gelirsin aklıma
Dert küpünde yıkadın sen soldurdun yüzümü
Kayıt Tarihi : 17.9.2016 03:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!