---76 lik komşuma sevgiyle
on yıl dimitrakimu beklerken yandım
için için patlamayı beklerken
yanardağlar misali
Başta kavak yelleri eser çağımda suskun volkandım
bu gün 17 Temuz bırakıp gideli.
gideli on geçti
koca on yıl daha
bu kez gidişine yanarım sönmeye hazır kor misali
ağla çocuk benim yerimde ağla
yandım küle dönüyorum şimdi.
yaktım teologiyayı yaktım
Kayıt Tarihi : 22.7.2006 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kisa bir hikaye desem, bir cinar desem, teyzem, ablam, annem.. sevgisine olan özele kisaca komsum koruyucu melegim teologiya.. esine sevgisi..öldügü günden bu güne yani on yil zaman gecmesine ragmen, halla her aksam bir bardak uzoyu yine masaya koyuyor.. ve on yilldir esinin yatigi yere bir yastik koyuyor.. sevgisiz bir dünyada sevgiye dair her sey
tebrikler şaire ve şiirine
1993'de, Anti Paros'un bir kır kahvesindeki tahta masada, uzo içerek 'İzmir'in Kavakları'nı Türkçe söyleyen ikisi yaşlı dört kişiyi anımsadım şiiri okurken. İki yaşlı adamdan biri Rum, öbürü Ermeni; diğerleri ise biri kadın diğeri erkek iki Türk idi. Ege'nin iki kıyısı arasında dostluk rüzgârlarının henüz esmeye başlamadığı o dönemde bu dört insanı o masada buluşturan sevgi ve hoşgörüydü.
hüzünlü bir öykü ve sizin onu dile getirişiniz... işte şiir yazar olmak bu biraz da gözlemlerde bulunmak başkalarının acılarını da işlemek.. sevgiler hanfendi.. nilgün budak ben
TÜM YORUMLAR (40)