Suskun başlıyordu bütün mutluluklar
Ve her mutluluktan sonra sen gidiyordun
Her şeyi beraberinde götürüyordun
Gülen yüzleri,açan kır çiçeklerini,konuşulan kelimeleri
Hüzünlerimiz de suskun başlıyordu
çünkü sessiz ağlamayı öğrenmiştik okullarda
Dilek tutmayı da ilk kez türbelerde gördük
Umuda kurdela bağlamayı
Bir korku gizlerdik,çünkü mutsuzluklardan korkardık
Sürekli ellerimiz semaya açıktı
gökler seni saklardı
Yağmurları severdik,yağmurlar yıkasın isterdik
Oysa nemli ve yağışlı şehirlerde daha çabuk büyüyordu hüzünlerimiz
2006
Aytekin KayaKayıt Tarihi : 2.1.2008 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!