Çocukluğum Şiiri - Aytekin Kaya

Zilde olurdu yüreğimiz
Çantalarımız sırtımızda
Hani bi çalsada kurtulsak
yerlerimizden
kirişten boşanan ok gibi
kulaklarımızda arkadaşların
bilye sesleri
ben mavi bilyeyi severdim
hep uğur getirirdi bana
herkezi üterdim
ve sonra
anneleri gelirdi
alırdı ellerimden bilyelerimi
yerlere saçardım
sıkılır
sokak aralarında patlak top
oynardık
benim çocukluğumda
arsalar boştu
henüz gökyüzünü görebiliyorduk
akşamları sırtüstü yatıp
yıldız tutardık
o zamanlar
boş arsalar vardı
koca koca binalar dikilmemişti
mahalleden arkadaşlarımız olurdu
mahalle maçları yapardık
terli terli su içerdik çeşmelerden
suya para vermezdik
ve mahalle kavgaları çıkarırdık
bizim çocukluğumuzda çocukluk vardı
vaktimizi
hikayeler anlatarak
artis oynayarak
çember çevirerek yaşardık
bizim çocukluğumuzda büyüklerimiz
'telgırafın tellerine kuşlar mı konar' türküsü
dinlerdi
biz telgırafın tellerini bilirdik
bizim çocukluğumuzda herşey gerçekti
oynadığımız oyunlar,
sokak satıcıları,
elma şekerciler,
kağıt helvacılar...
on liraya elma şekeri alırdım
elma gerçekti,şeker gerçek
öğretmenimiz mektup yazmayı öğretirdi
o zamanlar herkez
mektup yazardı
ve o zamanlar
siyah önlük giyerdik
ama yüreklerimiz
bembeyazdı