Yakarı Şiiri - Yorumlar

Cihat bey,
Yazdığınız dörtlüğü beğendim vallahi. Allah sizin iyiliğinizi versin. :))

Sadece sizin için buraya aldığım şiirin ilk bölümünü zaman verip kendimce çevirdim.

Okuyunca göreceksiniz hocam, şiir avret yerlerine kadar açılmış olacak fakat, sinirlenmece yok, küplere binmece yok. Sadece Adem ve Havva ve sadece yasak meyve var. Siz sadece düşünün.

Okuyan herkese saygılar,

bok kokan yerde
varlık kokar
insan
pekala sıçmayabilir
ayıp yeri açılmazdı
ölü gibi yaşamak yerine
yaşamayı seçti
sıçtı

Antoine Marie Joseph Artaud

Çeviri: Menvşe Köylü


HET ZOEKEN NAAR FECALITEIT

Daar waar het stinkt naar stront
daar ruikt het naar zijn.
De mens zou heel goed niet hebben hoeven schijten,
niet de anale zak hebben hoeven openen,
maar hij koos ervoor te schijten
zoals hij gekozen zou hebben te leven
in plaats van erin toe te stemmen dood te leven

Antoine Marie Joseph Artaud

Harun Yıldırım beye teşekkürler. Al bir o kadarda benden yani memelekette başka şairmi kalmadı. Hem sıfır puan olsayıdı sıfır derdim.

öyle sinirlendimki allaım aklım yerisinden oynadı:)
Şiir güzel

Bayındır Çiçek festivalinin 2 nci günündeyiz..isteyen arkadaşlarım aşağıdaki linkten görüntülere ulaşabilirler...etkinlikte görevli olduğum için şiir yorumlarına istediğim gibi katılamıyorum...görüşmek üzere...sevgilerimle...LaraAçanba

Ayrıntılı bilgiye www.cicekfestivali.com/ internet sitesinden ulaşabilirsiniz.

Cinci ayrı hoca ayrı bil bunu!
Bilmeyince yanlış söyler dil bunu
Kinin varsa, Hacı ile Hocaya;
Ruh yanmadan, biran önce sil şunu!

Yakarı / Antonin Artaud

Kafalar ver bize ateş olsun kor olsun
Göksel yıldırımlarla yanmış kafalar
Uyanık kafalar adamakıllı gerçek kafalar
Yansıyarak senin varlığından gelsin

İç'in göklerinde doğurt bizleri
Sağnaklı uçurumlarla delik deşik
Ve bir esrime dolaşsın içimizi
Bir cırnakla akkor halindeki

Açız işte açız doyur bizi
Yıldızlar arası sarsıntılarla
N'olur göksel lavlar aksın
Kan yerine damarlarımızda

Ayır bizi böl parçala bizi
Ateşten ellerin keskin yanıyla
Ölünen o yeri ölümün de uzağında
Aç işte üstümüze o alev kubbeleri

Silkele beynimiz sarsılsın
O senin görgün ve yordamın içre
Yeni bir tufanın pençeleriyle
Bozulsun zekâmız alt üst olsun


--------------------
Yakarı, Antonin Artaud (Şiir - Tam)
Kaynak: yürek ki paramparça –şiir çevirileri– Cemal SÜREYA, Yapı Kredi Yayınları
Gönderen: Ahmet Faruk Şengenç, 16/09/2001

Bukarıya aldığım çevirinin benim bildiğim dildeki yazılımını bulamadım. Yukarıdaki çevirinin fransızcadan yapıldığını düşünüyorum.... 'AAAAH EV RO PA' Çalıkuşu R.N.Güntekin

Aramızda Fransızca diline hakim arkadaş var mi bilemiyorum, umarım vardır ve o bize şiirin orijinalini de bulup çevirir. Yoksa bugün Mazhar Osman da hatırlanacak gibi.

Güne konuk şiirin orijinaline rastlamadım ama bu şairin başka şiirleri hacıyı hocayı toplatıp günün cinini çıkarttıracak kadar varlar. Zaman yokluğundan çevirisini yapamadığım şiirlerden birini buraya alıyorum;

HET ZOEKEN NAAR FECALITEIT

Daar waar het stinkt naar stront
daar ruikt het naar zijn.
De mens zou heel goed niet hebben hoeven schijten,
niet de anale zak hebben hoeven openen,
maar hij koos ervoor te schijten
zoals hij gekozen zou hebben te leven
in plaats van erin toe te stemmen dood te leven.

Het is om niet te poepen
dat hij erin toe moest stemmen
om niet te zijn,
maar hij kon niet besluiten het zijn
te verliezen,
dat wil zeggen om levend te sterven.

Er is in het zijn
iets dat bijzonder verleidelijk is voor de mens
en dat iets is juist
DE POEP
(heftig lawaai hier)

Om te bestaan voldoet het zich te laten zijn,
maar om te leven,
moet men iemand zijn,
om iemand te zijn,
moet men een BOT hebben,
niet bang zijn het bot te tonen,
en onderweg het vlees te verliezen.

De mens heeft altijd meer van het vlees gehouden
dan de aarde van de botten
Dat is omdat er niets dan de aarde en het bos van botten was,
en hij zijn vlees moest verdienen,

er niets dan ijzer en vuur was
en geen stront,
en de mens bang was de stront te verliezen
of, meer nog, hij naar de stront verlangde
en, daarvoor, bloed offerde.

Om stront te hebben,
dat wil zeggen, vlees,
daar waar er niets dan bloed was
en een schroothoop van beenderen
en waar het zijn niet te verdienen was
maar alleen het leven te verliezen viel.

o reche modo
to edire
di za
tau dari
do padera coco

Daar heeft de mens zich terug getrokken en is hij gevlucht.

Toen hebben de dieren hem opgegeten.

Het was geen verkrachting,
hij leende zichzelf voor deze obscene maaltijd.

Hij kreeg de smaak te pakken,
hij leerde zichzelf
als een beest te handelen
en om met verfijning
rat te eten.

En waar komt deze schandelijke smerigheid vandaan?

Van het gegeven dat de wereld nog niet gevormd is,
of van het gegeven dat de mens maar een klein idee heeft van de wereld
en dat eeuwig wil behouden?

Dat komt van het gegeven dat de mens,
op een dag,
het idee van de wereld
gestopt heeft.

Twee wegen boden zich aan hem aan:
die van het oneindige buiten,
die van het minimale binnen.

En hij koos het minimale binnen.
Daar waar hij alleen maar in de
de rat,
de tong,
de anus
of de eikel
kan knijpen.

En god, god zelf bevorderde deze beweging.

Is god een wezen?
Als hij er een is, is hij van stront.
Als hij er niet een is
bestaat hij niet.
Of hij bestaat niet,
maar is als de leegte die met al zijn vormen nadert
waarvan de meest volmaakte voorstelling
de mars is van een ontelbare groep schaamluizen.

bent gek, meneer Artaud, hoe zit het met de mis?”

Ik ontken de doop en de mis.
Er is geen menselijke handeling
die op het niveau van de interne erotiek,
nog kwaadaardiger is dat het afdalen
van die zogenaamde Jezus-christus
op de altaren.

Men zal me niet geloven
en ik zie van hier het ophalen van de schouders door het publiek
maar hij die christus wordt genoemd is niemand anders dan degene
die tegenover de schaamluisgod
heeft ingestemd om te leven zonder lichaam,
als een leger van mensen
afgedaald van een kruis,
waarvan god geloofde dat hij hen er voor lange tijd aan had vastgenageld,
in opstand kwam,
en, geharnast in staal,
in bloed,
in vuur, en in botten,
oprukt, de Onzichtbare uitscheldend
ten einde af te rekenen met het OORDEEL VAN GOD

Antoine Marie Joseph Artaud


Kaynak: Passage 10, juli 2008
Sayfa 5, 6, 7

Derleyen: Menevşe Köylü

Saygılar,

Özür;Yorum manasındaki cevabi şiirimin son dörtlüğünde aceleden ve tashihe zamanım olmadığından dolayı üç adet her kelimesi kullanılmış. Ustalardan özür dileriz.

Sayıgılar, hayırlı çalışmalar.

Şuur ile dolmaz ise kafalar;
Temenniyle yaşanamaz safalar!
İsyan, tuğyan sayılmazsa anormal;
Afat gelip, azanları ufalar!

Bütün doğan, temiz doğar anadan
İster ise doğsun, bebek zinadan
Büyüyünce farklılaşır tercihler
Felah diyen, uzaklaşır fenadan.

Aç olanlar buyursunlar sofraya!
Ne gerek var, böyle afra, tafraya?
Mevcut iken her tür nimet önünde;
İstenir mi yemek için hiç kaya?

Bölünmekten gına geldi bizlere
Evet demen,asla meşum sözlere!
İhtiyaç var çok acele tevhide;
Birleşin de bölünmeyin cüzlere!

Belalardan medet uman yanılır!
Zanneder ki, bundan ibret alınır
Tarih boyu çok helaket yaşandı
Buna rağmen dinden cüda kalınır!

Hidayet ver, büyük Hadi muhtaca!
İman lütfet, ne olur sun her aç'a!
Kabul eyle her samimi tevbeyi!
Ceza verme aman Rabbim her suça!

Aminnnn.

kutlarım günün şiirini

'ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir ?@..'
diye yazmışsın ya Sevgili Şükrü tanıtım yazına..

sayfaya astığın şiirinde değindiğin gibi..

ölümün olduğu yerde 'zeka' var..