Yakanlar Gördüm Şiiri - Şair Şahin Karaman

Şahım Hüseyin’i ol Kerbelâ’da,
Hayasızca derde salanlar gördüm.
Türlü işkenceyle ön yargılarda,
Mansur’ları harda yakanlar gördüm.

Ehl-i Beyt’e Kızıl damgası vuran,
Ermişe İslam’ın şartını soran,
Kardeşini bile eşkıya gören,
Makamları kirde sultanlar gördüm.

Ozana, yazana iftira düzen;
Nesimi’de Hakk’ın nurunu yüzen,
Molla fetvasıyla idamlar yazan,
Kalemleri şerde şeytanlar gördüm.

Unutmadık Maraş, Sivas Çorum’u,
Kılıf belli, tahrik dendi yorumu.
Hele Cumhuriyet denen kurumu,
Tırmalayıp bir de yontanlar gördüm.

Sözde koruyorken Anavatan’ı;
Emperyalistlerin oldu kalkanı.
Belde silah aktı gençliğin kanı,
Deniz’leri darda yutanlar gördüm.

Zaman geldi çıktı gerçekler yüze,
İşte komşu Irak gerek yok söze.
Bombalar atıldı tutuştu Gazze,
Hiç uğruna yerde yatanlar gördüm.

Dışa şair olup ağıt yakanlar,
İçte halkımıza kurşun sıkanlar,
“Tekbir Allah” deyip birde yakanlar,
Güne kara perde tutanlar gördüm.

Şahin coştu daha neler anlatsın?
Ben kefeye koydum akıllar tartsın.
Böylesi insanlık yerlere batsın,
Adamlığı elde satanlar gördüm.