Yakan O Yar Utansın Şiiri - Celal Bahar

Ey gönlüm;
Ne demeye üzülür de feryat edersin,
Senin olmayanı sen nasıl kaybedersin.
Bırak kendinin olanı yitiren o yar üzülsün.
Yüreğindeki aşk ile,
Sen her zaman özelsin...

Ey gönlüm;
Sana nasip olan aşk herkese kısmet olmaz.
Sevda dediğin öyle her yürekte barınmaz.
Bırak senin sevdan yüreğinde saklı kalsın.
Karşılıksız aşktan seven değil,
Utanacaksa sevilen utansın...

Ey gönlüm;
Gam yükünü taşıma, yüreğinden at artık.
Yaran derin kaşıma, üzerini sar artık.
Yaradan’dan geleni sorgulama bırak artık.
Yanacaksa kalbin, ses etme yansın.
Nasipte yanmak varsa,
Yanan değil yakan o yar utansın...