Yakalım Deme Şiiri - Hasan Arpaci

Gelirken kul hakkı hukuku varken,
Bir simit bir çayla karın doyarken,
Her şey de makulken uyumu varken,
Koltuğu görünce bakalım hele.

Köşkler senin,makam senin,söz senin,
Tepelerden bakan şahin göz senin,
Mevsimler değişti artık yaz senin,
Kışada bir türkü yakalım deme.

Önce marabaya bakış değişir,
Sonra görgü,ahlak,edep gelişir,
Geldiğin kültürle bu gün çelişir,
Senin kulvarında akalım deme.

Coşarsın keramet bendedir diye,
Kaprisin kodlanır haram yemeye,
Maydonoz olursun gördüğün şeye,
Bu iştaha yardım yapalım deme.

Arpacı yuvayı yükseğe yapan,
Poyraz estiğinde düştüğü zaman,
Parçalar dağılır olmaz ki bulan,
Toplayıp bir kibrit çakalım deme.

Makama gelenler alışıp gider,
Her gün içlerine bir fitne düşer,
Mikrop gibi ürer şiştikçe şişer,
Patlarsa maskeyi takalım gene.

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar