Kartallar Yuva Yapar Şiiri - Hasan Arpaci

Yüksek çınar gibi,
Asırlık çamlar...
Orman içinde,
Billur pınarlar,
Hışırdayan yılanlar gibi,
İnliyor dereler de.

Yükseklerde kalırsan,
Kartallar yuva yapar.
Kurtlardan kaçan canlı,
Dallarında yaşar.
Ancak,
Bulutlar üstünde yaşarken,
İlk yağmur sana yağar.
İlk güneşi sen görürüsün,
İlk defa sen susarsın,
İlk yıldırım sana düşer,
İlk yangın sende başlar,
İlk kar sana düşer,
İlk rüzgar sana çarpar,
Sonuçta bir gün,
Devrilir gidersin...

Belki,
Odun olacağını bile bilemezsin,
İnsanoğlu nankördür,
Senin sonun kömür,
Onun sonu ölümdür.
Ama gene de,
Sobasında yakar,
Külünü çöpe atar.

Unutma,
Görmez bunları,
Yüksekten bakanlar.

Hasan Arpacı,1979,Tosya,Ortalıca