GÜNEŞE
Güneşi serdim sofraya
Yorgan sınıfta kaldı
Arkasından yolcunun
Sabahın seher vaktinde
HAYKIRIŞ
Ruhumu saran kaygılar
Korku girdabına çekiyor beni
Mıhlanmış sanki yüreğim
Kımıldamak ne mümkün
KAPILAR
Kapalı kapılar ardında bir kapı, kapının ardında kapı
Dikenli yollar arasında binlerce yol
Boynu bükük güller serencamında yolun
Karınca adımlarıyla uzanırken menzile
KUL AZMAZSA BELA GELMEZ İNSANA
İnsanoğlu ne hallere düşmüşsün
Gönüldeşler Hak yolunda görüşsün
Fani dünya bizim için bir düşsün
Kul azmazsa bela gelmez insana
MANZARAYI UMUMİYE
İnsanoğlu dünyaya düzen vereyim derken
Şavuldan kaymış dünya her tarafı oynuyor
Gücü gücü yetene ortalık darmaduman
MESAFELER
Mesafeler…
Aramıza girdi bunca yakınlıklar içinde
Ayırdı bizden bizi mesafeler...
Birliğimizi, dirliğimizi bizliğimizi aldı bizden,
NERDEYİM/NE HALDEYİM
Tükenmişim…
Tıkanmış bütün damarlar
Ne ses çıkıyor ne nefes yüreğimden
Dilsizim…
ÖLÜM
Bugün yine bir dost yüreği ölümü yazdı toprağa.
“Ölüm güzel şey” diyordu şair
Bildiği var ki herkesin,
Yaptığı son şey bu dünyada,
ÖLÜM: VUSLATIN YOLU
Ölüm,
Bilirim, yoktur gün, saat, dakika, saniyen.
Yoklar akıbetiyle süreriz ömrümüzü
Bir anda gelip çatarsın kapımıza
Ve çalmadan giresin sorgusuz sualsiz…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!