Hayatın cilvesine kapılıp gitsen bile
Seni arayıp bulan mutlulukların olsun
Yastığa baş koyunca anılar gelir dile
Gözyaşlarını silen mutlulukların olsun
Hep gurur duyacağın bu gün de dün de senin
Nefrete çelme takılsın
Gönül gözüyle bakılsın
Birlik ateşi yakılsın
Alev alıp tutuşalım
Aydın dindar, âlim ile
Dünyada yaşayan he bir canlının
Onu kendi yapan özü olmalı
Canlıların akıllısı insanın
Dünya değil gönül gözü olmalı
Beşer olan insan elbette şaşar
Uzuvlu uzuvsuz ne ararsan var
Her yanım engelsiz engelli doldu
Kimi kahrediyor kimi intizar
Her yanın engelsiz engelli doldu
Kimisi sonradan kimi doğuştan
İçim içime sığmıyor
Seni gördüğüm an’lar da
Ayağım yere değmiyor
Düşündüğüm zamanlarda
Kara gözlerin kehribar
Dil yalan söylese beden söylemez
Söze değil göze inanırım ben
“Söz uçar “ da “yazı kalır” demişler
Belgelenen söze inanırım ben
Akılla mantığı kör ediyorsa
Öfkeyi şöyle bir kenara koyup
Tanrı selamını verme zamanı
Bir kulu bir kuldan ayırmak ayıp
Hepsini eşit bir görme zamanı
Dünyada var mı başka bunu diyen komutan?
"Ya İstiklal Ya Ölüm! " deyip sözünü tutan
Kendini inkâr eder bu sözleri unutan
Ebedi yanar ise "İstiklal meşalemiz! "
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!