Yahuda Şiiri - Kaan Denizmen

Ormana kış düşer, dert ise kağıda.
Mısralar, ayaklarımdan izdir.
Ölüm için bir şiir dönüşür ağıda.
O şiir, yüreğimde gizdir.
Issızken düşman sesi hoyratsa da
Çığlığım, kuştan tizdir.
Ormanın sükûtu beni fısıldar arada:
Bir düşman ki benden acizdir.
Ölü kovanlarda arılar dirilir burada,
Çünkü her kışın, bahar barizdir.
Olamam dost, olamam bir Yahuda.
İster öp beni, ister kurşuna dizdir.