Dilerim Tanrı’dan, bir yağmur yağsa,
Dudaklarına dokunsa, damla damla aksa.
Benim yerime bir buseyle buluşsa,
Bir buğu gibi buğulansa,
Ve hiçbir sabah susmasa.
Dilerim Tanrı’dan, o yağmur sürse,
Sevda sel olup yüreğini sarsa.
Bir hatıra gibi hafifçe dolansa,
Gizli bir iz gibi göğsüne yazılsa,
Ve her damlası derinlere yağsa.
Dilerim Tanrı’dan, o yağmur silmese,
Sevdamı sessiz sedasız söndürmese.
Gözlerinden yaş olup yanağına inse,
Yüzünde bir yas gibi kalsa,
Yağmurla sevdam asla sönmese.
Dilerim Tanrı’dan, o yağmur dinmese,
Ne sevgimi unuttursa, ne içini üşütse.
Her damlasıyla derinlere değse,
Bir aşk gibi, ateş gibi,
Yağmur hep yüreğine sinsin, hep sinsin.
Kayıt Tarihi : 16.8.2023 01:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, bir sevdaya duyulan derin özlem ve kaybın ardından yazılmış bir ağıt, yani bir mersiye niteliğindedir. Şiirin anlatıcısı, sevdiği kişiyi kaybetmiş ya da ondan ayrı düşmüştür. Bu ayrılığın acısını, yağmura yüklediği dualar ve dileklerle dile getirir. Yağmur, burada hem özlemin hem de tesellinin bir sembolü olarak kullanılır; her bir damla, yitirilen sevdanın yeniden hissedilmesi için bir aracı olur.