Geldi yine bahar, açıldı zambak,
Çoktan eridi kar, yeşerdi her sak.
Her seven kavuştu, diyorlar ancak,
Mühürlü kalbimi, açan olmadı.
Aşkın bulutları, gürleyip durdu,
Gökte şimşek çaktı, rüzgâr savurdu.
Yürekteki ateş, yakıp kavurdu,
Üzerime tek bir, damla yağmadı.
En katı kalblere, düştü merhamet,
Vebal affedildi, bitti husumet.
İçimizi yakan en yakıcı dert,
Nasıl bitti derler, beni görmeden?
Araştırıp sordum, bendeki derdi:
Ruhta Evîn'sizlik, içte kederdi.
İlaç diye hekim, ismini verdi,
Ram oldum hekime, içtim ismini ❣️☀️❣️☀️❣️
Kayıt Tarihi : 3.7.2023 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!