Yağmurla Konuştum Şiiri - Özge Özgen

Kalbime yenildiğim gecelerde
Paslı teneke kutularına
diktim en sevdiğim çiçekleri.
Gölgesine sığındığım duvarlara dili sürçmüş şiirler yazdım.
Yağmurlarla konuştum
kimi zaman
Kimi zaman ağzımı bıçak açmadı
Kesikler içinde kaldım,
hep aynı yerden.
Haziran ayında soğuğun en alasını gördüm
Seni seviyorumlar
nefrete dönüştü bir anda
Kapılar çarptı yüzüme her sabah
Akşama omurga kemiklerimi kıranlar oldu
Tek bir cümle ile...
Ben hep eski bir omuz aradım
ağladığımda.
Aydınlık bir yüz olsun istedim
kenarında denizin..
Ben, beni parmağımdan kesip atanları da unuttum zamanla.
Zamanla saçlarım da ağardı.
Ve ben çok yaş aldım hayattan...